DKK 2007-2011

Książki omawiane na Dyskusyjnym Klubie Książki w 2011 roku

 

Epstein Jenifer Cody "Malarka z Szanghaju" - styczeń 2011

Tarnowski Andrew "Ostatni mazur" - luty 2011

 

 

Książki omawiane na Dyskusyjnym Klubie Książki w 2010 roku

 

Picoult Jodi "Deszczowa noc" - styczeń 2010

Picoult Jodi "Dziesiąty krąg" - kwiecień 2010

Nepomucka Krystyna "Floryda story" - czerwiec 2010

Veloso Ana "Bądź zdrowa Lidzbono" - wrzesień 2010

Grann David "Zaginione miasto Z" - październik 2010

Meyer Stephanie "Intruz" - listopad 2010

 

2009

 

   "Szelmostwa niegrzecznej dziewczynki" 13.11.2009r.   

• Autor: Mario Vargas Llosa
• Wydawnictwo: Znak
• ISBN: 978-83-240-0871-1
• Liczba stron: 381
• Format : 15x22
• Wydanie: I

 

  W drugim tygodniu listopada nasi klubowicze po raz pierwszy zetknęli się na spotkaniach DKK z literaturą iberoamerykańską.
  Jeden z najwybitniejszych pisarzy pokolenia powojennego - Mario Vargas Llosa - autor powieści, esejów, opowiadań, sztuk teatralnych, w swojej powieści Szelmostwa niegrzecznej dziewczynki opisuje losy dwojga ludzi. Kobiety i zakochanego w niej Mężczyzny, ktrzy poznają się, jako nastolatki w Peru.
   Ricardo następnie opuszcza swój rodzinny kraj i wyjeżdża do Paryża, będącego wówczas kulturalną i intelektualną stolica świata, gdzie wykonuje poważny i szanowany przez wszystkich zawód (tłumacz międzynarodowy).
       Przez całe życie Ricardo nie potrafi uwolnić się od erotycznej fascynacji kobietą, którą poznał pod imieniem Lily. Wszystkie jego wysiłki, wszystkie starania o "serce" niegrzecznej dziewczynki pozostały przez nią całkowicie niezauważone. Ricardo był dla niej jedynie chwilowym "kaprysem", zabawką którą rzucała w chwilach znudzenia.
        Kobieta opisywana przez Llosę jest "konkwistadorem w spódnicy", nie liczy się z uczuciami innych osób, jest spragniona nowych wrażeń, przygód, a przede wszystkim nowych coraz bardziej bogatszych mężczyzn. Nienawidzi stabilizacji i spokoju.
       Może autor chciał pokazać, że miłość idealna nie istnieje? Może chciał pokazać swoją pogardę do wszystkich skrajnych ludzkich zachowań, postaw czy "firmowanych" przez niego partii czy ruchów społecznych?
       Książka z pewnością może być odbierana rozmaicie, skłania do pewnych przemyśleń, porównań.
         Szelmostwa niegrzecznej dziewczynki spotkały się z dość ciepłym przyjęciem wśród klubowiczów.
 

 

Nota wydawnicza:

   Mario   Vargas    Llosa     (urodzony  28   marca   1936   roku   w  Peru),  jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy, autor wielu powieści, opowiadań, sztuk teatralnych, publicysta i polityk.
    Pisać zaczął już we wczesnej młodości, a debiutancką  powieść   Miasto i psy wydał w  wieku dwudziestu siedmiu lat.
 Jest laureatem wielu prestiżowych nagród literackich i jednym z poważniejszych kandydatów do Nagrody Nobla. Wśród jego najlepszych powieści znajdują się między innymi: Rozmowa w "Katedrze", Ciotka Julia i skryba, Kto zabił Palomina Molero?, Wojna końca świata, Miasto i psy, Święto kozła oraz Pantaleon i wizytantki.
   W swojej twórczości Llosa sięga do wielu gatunków i konwencji literackich, nie stroni od wątków  autobiograficznych i wyrafinowanych gier z czytelnikiem.
     W najnowszej powieści w mistrzowski sposób snuje historię niebezpiecznej miłości Ricarda do pewnej niegrzecznej dziewczynki.

      
    "Mario Vargas Llosa sięga do miłości współczesnej, która nie ma nic wspólnego z mitem miłości romantycznej" - El Mundo

    
     "Bohaterowie tej powieści nie są heroiczni, chcą wieść ciche, spokojne życie, ale świat uporczywie staje im na drodze" - Heraldo de Aragon
 

        "W Szelmostwach niegrzecznej dziewczynki Vargas Llosa powraca do samych początków, do czystej sztuki tworzenia opowieści. Jako świadek ważniejszych przemian politycznych XX wieku ukazuje transformację świata i nie kryje swojego rozczarowania ideami utopijnymi i rewolucyjnymi. Przede wszystkim jednak opowiada o miłości,uczuciu łączącym Ricarda i zmienną jak kameleon niegrzeczną dziewczynkę, znów manifestując swoje upodobanie do erotyzmu (...)" - El Paris

 

 

 

 "Uwięziona w Teheranie" 16.10.2009r.   

 

18 września 2009 roku w czytelni Naszej Biblioteki odbyło się 16 już spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki, które tym razem dotyczyło książki Marka Krajewskiego - Festung Breslau.

W spotkaniu uczestniczyło 9 Klubowiczów.

 

 

RELACJA ZE SPOTKANIA:

       Książką omawianą na pierwszym powakacyjnym spotkaniu Klubu była powieść wrocławskiego pisarza Marka Krajewskiego pt. Festung Breslau.
        Krajewski debiutował w 1999 roku powieścią Śmierć w Breslau, którą zapoczątkował cykl książek rozgrywających się w dawnym Wrocławiu. Autor, którego marzeniem było  ożywienie   "czarnego kryminału" i przedstawienie w formie literackiej dawnego, nieistniejącego już "niemieckiego Wrocławia", postanowił w swych książkach możliwie jak najwierniej   odtworzyć   realia   życia w mieście.
         Festung  Breslau   rozgrywa   się w końcowym okresie II wojny światowej. Miasto jest otoczone przez Rosjan, lecz pomimo wojny - życie toczy się w kanałach-bunkrach pod ziemią. Wszędzie tam, gdzie ludzie mogą czuć się chwilowo bezpieczni.
          Jest to szalony świat, folgujący najbardziej wyuzdanym ekscesom, gdzie życie ludzkie nie ma żadnej wartości. Żyjący w tym dekadenckim świecie Eberhard Mock - emerytowany oficer policji, postanawia pomimo wojny, za wszelką cenę znaleźć mordercę młodej kobiety.
        Klubowiczom książka Krajewskiego się nie podobała. Wytykali autorowi nadmierną fascynację przemocą, niepotrzebne uwypuklenie scen intymnych czy erotycznych.
       Jedyne, co czytelnicy zapisali na plus to obraz miasta, opisanego bardzo realistycznie.   
        Powieść Festung Breslau ukazała się  nakładem  Wydawnictwa   W.A.B. w 2006 roku.

 

 

Nota wydawnicza:

      Marina  Nemat  urodziła  się w Teheranie (Iran). W 1991 roku uciekła do Toronto, gdzie mieszka obecnie z mężem oraz dwoma synami.

www.marinanemat.com

 

       Na kartach pełnej pasji i dramatyzmu książki Uwięziona w Teheranie jej autorka,    Marina   Nemat,   z    elegancją i wrażliwością opowiada przejmującą historię swojego życia w ojczystym Iranie, w pierwszych latach po zwycięstwie brutalnej rewolucji islamskiej pod  wodzą   ajatollaha    Chomeiniego. W styczniu 1982 roku Marina Nemat, wówczas szesnastoletnia dziewczyna, została aresztowana, następnie poddana torturom i skazana na śmierć za przestępstwa polityczne.

               Do tego momentu jej życie wyznaczała szkoła, letnie prywatki nad morzem i nastoletnia miłość do Andre, starszego kolegi, poznanego w lokalnym kościele. Jednak gdy nauka matematyki i historii została zastąpiona obowiązkowym studiowaniem Koranu i polityczną propagandą, Marina zaprotestowała. "Jeśli ci się to nie podoba, wyjdź" - oznajmiła nauczycielka. Ku jej zdumieniu, Marina opuściła klasę, a w jej ślady poszli inni uczniowie.

                Wkrótce została aresztowana wraz z setkami innych młodych ludzi, którzy mieli odwagę głośno wyrazić swój sprzeciw. Trafiła do cieszącego się najgorszą sławą więzienia Evin w Teheranie. Marinę przesłuchiwało dwóch strażników: jeden pobił ją do nieprzytomności, drugi o imieniu Ali - zakochał się w niej. Skazaną na śmierć za odmowę podania nazwisk przyjaciół, Marinę dzieliły minuty od śmierci przez rozstrzelanie, gdy Ali - wykorzystując powiązania swojej rodziny z Chomeinim - zabrał ją sprzed plutonu egzekucyjnego i doprowadził do zmiany wyroku na dożywotnie więzienie.

                  Cena  za  uratowanie życia była jednak wstrząsająca - w atmosferze strachu, choć też prawdziwej czułości, poprosił ją o rękę, żądając jednocześnie, by wyrzekła się swojej wiary chrześcijańskiej i przeszła na islam. Odmowa oznaczała narażenie życia najbliższych. Kolejne dwa lata Marina spędziła jako więzień polityczny, pozostając jednocześnie zakładniczką człowieka, od którego zależał los jej rodziny i jej samej.

                   Pełna pasji, liryzmu i wrażliwości opowieść Mariny Nemat nie ma sobie równej. W kręgu poszukiwań własnego emocjonalnego odkupienia znajdują się jej oprawcy, mąż z rodziną, a także ojczysty kraj - im wszystkim Marina ofiarowuje największy z możliwych darów: przebaczenie.

 

Książka została wydana w 2007 roku w Kanadzie i USA. Wszędzie towarzyszyło jej duże zainteresowanie czytelników i mediów.

O fakcie, iż mamy do czynienia ze światowym bestsellerem, świadczą liczne wznowienia i dodruki oraz kolejne wydania w 22 językach na świecie.

"Chwytające za serce, ze smakiem napisane wspomnienia... mistrzostwo." - The Wallsteet Journal

"Przeczytajcie tę książkę od deski do deski. Nie da się jej odłożyć." - Indigo Books

"Opowieść Nemat to pamiętnik wiary i miłości, to sprzeciw wobec przemocy, którego nie można uciszyć." - The Christian Science Monitor

"Uwięziona w Teheranie to chwytająca za serce, osobista opowieść... doniosła i zaskakująco uniwersalna." - New York Times

"Piękna książka Mariny Neamt to wyznanie zrodzone z tradycji św. Augustyna.Jego realizm zapiera dech w piersiach. Książka ta jest aktem odwagi,wyraża jednocześnie współczucie. Szczera i świetnie napisana..." - The Globe and Mail

 

 

    "Festung Breslau" 18.09.2009r.    

             

 

 

    "Dom na klifie" - 19 czerwiec 2009 r.    

 

 

 19 czerwca 2009 roku w czytelni Naszej Biblioteki odbyło się ostatnie przed wakacyjną przerwą spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki, które tym razem dotyczyło książki Moniki Szwaii - Dom na klifie.

 

• Autor: Monika Szwaja
• Wydawnictwo: Prószyński i S-ka, 2006
• ISBN: 83-7469-321-5
• Liczba stron: 271
• Format : 15x23
• Wydanie: I

RELACJA ZE SPOTKANIA

 

          Ostatnie spotkanie w pierwszym półroczu 2009 roku, czytelnicy kazimierskiego klubu książki spędzili z powieścią Moniki Szwaii, autorki znanej z takich książek, jak na przykład Artystka wędrowna czy Romans na receptę,których akcja rozgrywa się w Szczecinie.
            W swojej najnowszej powieści Dom na klifie pisarka opisuje losy pary pozornie niezwiązanych ze sobą Szczecinian. On -  przystojny pracownik telewizji - reporter, ona - niezbyt ładna opiekunka w państwowym domu dziecka.
           Połączy ich dziwne zrządzenie losu. Ciotka Adama - Bianka - przekazuje mu w testamencie dom pod warunkiem, że zerwie z kawalerskim trybem życia  i w domu powstanie "instytucja służąca dobru społecznemu".
           Szwaja w swojej powieści zwraca uwagę społeczeństwa na istniejący problem domów dziecka i niechcianych dzieci. Autorka uczula czytelnika na problemy społeczne opisując postacie z rozbitych rodzin.
            Moim ulubionym wątkiem w książce jest wątek muzyczno-szantowy. Powieść Dom na klifie to współczesna baśń literacka, która dobrze się kończy i którą bardzo szybko się czyta.
            Dom na klifie wydała w 2006 roku oficyna Prószyński i S-ka.
           

                                           Kazimierza Wielka, 19-06-2009 Adam    Bienias

Nota wydawnicza:
 

      

           Monika Szwaja mieszka w Szczecinie. Miłością jej życia jest telewizja,w której pracuje jako dziennikarka. Stan wojenny zapoczątkował jej ośmioletni "epizod" nauczycielski. W 1989 roku powróciła do pracy w telewizji. Trzy lata temu zaczęła nową przygodę życiową, której wynikiem są bestselerowe powieści: Jestem nudziarą, Romans na receptę, Zapiski stanu poważnego, Stateczna i postrzelona oraz Artystka wędrowna.
             W typowych romansach zawsze jest tak: Ona spotyka Jego (lub On spotyka Ją), potem się zakochują, coś im przeszkadza, ale w końcu odbywa się wesele i "żyją długo i szczęśliwie". W Domu na klifie zawarcie małżeństwa jest potrzebne ze względów praktycznych: młoda kobieta chce założyć rodzinny dom dziecka, a do tego musi mieć męża.Kandydatem staje się  sympatyczny prawie czterdziestolatek, z wykształcenia psycholog, który do tej pory nie uprawiał żadnego zawodu dłużej niż trzy lata. Poznajemy go jako dziennikarza szczecińskiej telewizji. Czy jest coś, co może połączyć tych dwoje? Czy małżeństwo zawarte w konkretnym celu, jak spółka handlowa, ma sens? Czy rodzinny dom dziecka Zosi i Adama w ogóle powstanie... i czy zdoła przetrwać?
               Bohaterowie Domu na klifie są fikcyjni, wydarzenia również, jednak powieść jest do pewnego stopnia osadzona w realiach - znane są (niestety) takie państwowe domy dziecka,znane (na szczęście) rodzinne domy założone przez wspaniałych ludzi,istnieje też miejsce, w którym stoi powieściowy dom - na urwistym brzegu Zalewu, na wyspie Wolin.

 

 

 

"Córka Rembrandta" 10:49

• Autor: Lynn Cullen
• Wydawnictwo: Jaguar, 2008
• ISBN: 978-83-60010-54-9
• Liczba stron: 344
• Format : 13x20
• Wydanie: I

 

Czwarte spotkanie kazimierskiego DKK w 2009 (a 14 w historii Klubu) odbyło się 22 maja. Uczestniczyło w nim  16 osób.  Omawianą na piątkowym spotkaniu powieścią była książka amerykańskiej pisarki Lynn Cullen - Córka Rembrandta.

Lynn Cullen, historyk z zamiłowania, od kilku lat interesowała się losami Rembrandta, jednego z najsławniejszych malarzy holenderskich.W swojej powieści opisuje schyłek życia sławnego mistrza. Rembrandt przedstawiony w książce jest człowiekiem starszym,zagubionym, z jednej strony nieustannie uganiającym się za każdym groszem, z drugiej traktuje z góry wszystkich kupców,oferentów a przede wszystkim konkurentów. Ten "człowiek z żelaza" kocha tylko dwie "rzeczy": wielką sztukę i swoją rodzinę. Kocha miłością zaborczą i wielką. Swego syna Titusa pragnie widywać codziennie pomimo, że syn ożenił się i zamieszkał z żoną.

Sam mistrz. żywy symbol niderlandzkiej sztuki pomimo wielu tragedii, śmierci żony - tworzy nadal, choć w innym stylu. Nie trafia już w "mieszczańskie artystyczne gusty".

Córka Cornee pragnie malować i być malowaną przez sławnego ojca. To rozmarzona, zagubiona w świecie młoda dziewczyna, której pragnienia o sztuce zostaną zrealizowane dopiero dzięki uczniowi malarskiemu Neelowi. Niespodziewanie spotyka na swojej drodze życia miłość. Musi również stawić czoło tajemnicy.

Akcja powieści toczy się w miarę "równo", bez większych niespodzianek. Z całą pewnością brakuje opisów życia codziennego oraz głębszych odniesień do realiów epoki.

Powieść czyta się łatwo i miło, choć z pewnością nie będzie to moja ulubiona lektura. Książka Lynn Cullen - Córka Rembrandta - została wydana w 2008 r. przez Wydawnictwo Jaguar.

 

Kazimierza Wielka 29.05.2009r. 

                                                                 

 

 

Nota wydawnicza:

           Kilkuletniej Cornelii szalejąca w Amsterdamie zaraza zabiera ukochaną matkę. Parę lat później Titus, syn Rembrandta i Saskii, a zarazem przyrodni brat oraz najbliższy przyjaciel Cornelii żeni się z córką z córką bogatego kupca.dziewczyna czuje się osamotniona. Całymi dniami przebywa w domu, w towarzystwie swego ulubionego kota Tijgera oraz obdarzonego trudnym charakterem ojca. Dawniej otaczany powszechną czcią i  szacunkiem,opływający we wszystkie dobra Rembrandt ostatecznie traci resztki poważania wśród amsterdamskiej elity. Jego codzienne zachowanie graniczy z szaleństwem. Prowadzenie domu i opieka nad starzejącym się malarzem  spada   na   barki  Cornelii,  choć  dziewczyna  musi zmagać   się  także  z dręczącymi ją mrocznymi zagadkami z przeszłości. Jedynym źródłem pociechy wydaje się być młodzieńcze uczucie do Carela, syna bogatego właściciela statków...

            Córka Rembrandta opowiada o dramatycznych losach rodziny van Rijnów, zagadkowym pochodzeniu nieślubnej córki Rembrandta, o tajemniczym miłosnym trójkącie, o którym wzmianki próżno by szukać na kartach oficjalnej biografii malarza. Autorka  w  poruszający  sposób kreśli portret młodej kobiety, która stara się walczyć o własną tożsamość i wyjść z cienia jednego z najwspanialszych i najbardziej tajemniczych artystów w dziejach świata.

           Lynn Cullen - pasjonatka podróży,historyk samouk, wychowała się w Fort Wayne,  w   stanie  Indiana. Dzieciństwo  upłynęło  jej na  przeczesywaniu bibliotek w poszukiwaniu biografii niezwykłych postaci i na włóczęgach wzdłuż rzeki, którędy ongiś wędrował legendarny pionier - Johnny Appleseed i gdzie zasadził swój słynny jabłkowy sad.Autorka mieszka obecnie w Atlancie, w stanie Georgia wraz z mężem Michaelem i trzema córkami. Raz po raz natrafia w swoim ogródku na kolejne przedmioty z czasów wojny secesyjnej.

             Jest autorką kilku historycznych książek dla dzieci, między innymi:

• Moi & Marie Antoinette
• The Backyard Ghost
• The Mightiest Heart, za którą w 1999 roku otrzymała nagrod najlepszej pisarki stanu Georgia.

           Córka Rembrandta, jej pierwsza książka, która odniosła międzynarodowy sukces, stanowi owoc ośmiu lat badań i podróży.

            "Pochłaniająca,świetnie opowiedziana historia z pewnością natchnie każdego czytelnika do gorączkowych poszukiwań reprodukcji obrazów Rembrandta." - School Library Journal
 
&n

   Dziewczyna z perłą 2009-02-13   

 

 

 

 13 lutego 2009 roku w czytelni Naszej Biblioteki odbyło się kolejne (1) spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki, które tym razem dotyczyło książki Tracy Chevalier Dziewczyna z perłą.

 

 

RELACJA ZE SPOTKANIA

 

Pierwszą książką omawianą w 2009 roku była powieść amerykańskiej pisarki Tracy Chevalier, znanej na całym świecie dzięki znakomitym powieściom historycznym: Błękitna sukienka, Dama z jednorożcem, a przede wszystkim Dziewczyna z perłą.

Dziewczyna z perłą to jedna z najlepszych powieści historycznych ostatnich lat, zekranizowana przez amerykańskiego reżysera Petera Webbera ze znakomitą Scarlett Johanson w roli głównej.

 

Akcja powieści rozgrywa się ww połowie 17 wieku w purytańskiej Holandii w małej miejscowości Delfcie.

Sama powieść jest w pewnym sensie dwu-wątkowa, po pierwsze opisuje historię Griet młodej zagubionej dziewczyny "sprzedanej" do domu artysty w zamian za marne grosze.

Pisarka dość wiernie przedstawia realia ówczesnej epoki, życie codzienne np.: targ rybny czy wykonywanie prac w domu.

Najważniejszym jednak motywem powieści jest wątek "artystycznej miłości", duchowej bliskości dwóch tak wydawało by się odmiennych osób  Ona młoda prosta dziewczyna, gospodyni domowa on wielki artysta malarz podziwiany i szanowany lecz jednocześnie nie rozumiany w własnym domu tak naprawdę jest to książka o pięknie, pięknie tworzenia wielkiej sztuki.

W powieści symbolem tego piękna, przynajmniej dla mnie, są kolczyki które otrzymuje Griet od Vermeera.

Książka jest bardzo dobrze napisana, sam zaś "proces" powstawania obrazu Dziewczyna z perłą przedstawiony jest bardzo sugestywnie.

Powieść Dziewczyna z perłą Tracy Chevalier została wydana przez wydawnictwo Zysk i Spółka.

Każda osoba zainteresowana twórczością Vermeera może z przyjemnością sięgnąć do książek lub albumów z reprodukcjami jego obrazów.

                                          A.B

 

Dyskusja nad książką zgromadziła w czytelni 13 osób. Tradycyjnie już opinie czytelników były skrajnie różne. Obok opinii osób, które nie ukrywały swego zachwytu nad omawianą książką pojawiły się także glosy, że jest to pozycja nudna, w której najbardziej brakuje zwrotów akcji lub wręcz jakiejkolwiek akcji. Większo uczestników spotkania wyraziła zdanie,że książka jest niezwykła oraz przesycona plastycznymi opisami, po prostu piękna.

 

NOTA WYDAWNICZA:

 

W połowieswojej kariery znany holenderski artysta Johanes Vermeer namalowałstudium dziewczyny w turbanie i z kolczykiem z perłą. Często nazywanoją holenderską Moną Lizą. Co takiego Vermeer zrobił kobiecie.która odponad trzystu lat patrzy na nas z obrazu Dziewczyna z perłą?Dlaczego raz wydaje się radosna. innym razem smutna. Przeczytajhistorię opowiedzianą przez Tracy Chevalier (autorkę znaną także zksiążki Spadające anioły),a zrozumiesz. czym jest chorobliwe uzależnienie od piękna. W powieściTracy Chevalier prawda i fikcja splatają się. tworząc zadziwiającospójną wizję zmysłowego i artystycznego przebudzenia. widzianego oczamidziewczyny. która stała się inspiracją dla malarza. W 2003 roku dużymuznaniem na świecie cieszyła się ekranizacja tej powieści.

 

   "Trzepot skrzydeł" 2009-02-27   

 

 

 

 

 

                                                                                

 

27 lutego 2009 r. w czytelni Miejskiej i Gminnej Biblioteki Publicznej im. Mikołaja Reja odbyło się 12 spotkanie w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki, w którym uczestniczyło 16 czytelników.

 

 

RELACJA ZE SPOTKANIA

 

Trzepot skrzydeł najnowsza powieść Katarzyny Grocholi, której polskiemu czytelnikowi nie trzeba przedstawiać. Grochola, znana dotychczas jako autorka "literatury kobiecej" zmienia nieco swój styl. Książka Trzepot skrzydeł opowiada o przeżyciach młodej dziewczyny - Hanki - pragnącej za wszelką cenę uniezależnić się oraz uciec od szarej rzeczywistości. Jest to osoba poszukująca miłości, czułości i dojrzałości.

Czy jej marzenia o życiu rodzinnym się spełnią? czy może raję miała stara cyganka, wróżąca jej niebezpieczne życie?

Grochola zaczyna swoją opowieść prawie sielankowo. Poznajemy dwoje młodych ludzi, pragnących ze sobą być. Wkrótce jednak zaczynają się problemy. Nowo poślubiony mąż niewątpliwie kocha swoją żonę, jednak jest to miłość wypaczona, zaborcza, nie licząca się z nikim i z niczym. 

Powoli Hanka zostaje zdegradowana do roli domowego "kwiatuszka".   "Kochający" wykształcony mąż okazuje się być domowym tyranem. Czy Hanka będzie miała dość siły, aby walczyć o własną godność i wolność? Czy może ulegnie całkowicie i do końca będzie ofiarą domowego kata?

Trzepot skrzydeł jest książką inną od powieści Katarzyny Grocholi, nie jest książką "bajką" lecz powieścią mocno opartą o realia życia.

Trzepot skrzydeł ukazał się w 2008 roku nakładem Wydawnictwa Literackiego.

 

                                                                                          A.B

 

 

NOTA WYDAWNICZA:

Trzepot skrzydeł Katarzyny Grocholi to opowieść o młodej kobiecie, która ma męża, pracę,własny dom. Z pozoru wszystko wygląda kolorowo, naszej bohaterce niczego nie brakuje, a jednak Hanka nie promienieje szczęściem. Za zamkniętymi drzwiami, gdy nikt nie widzi, jej życie zamienia się w koszmar, z którego nie potrafi się wyrwać. Dla ułożonego, dobrze zarabiającego męża jest najważniejsza na świecie. Niestety, oblicze tej miłości jest tragiczne. Gdy Hanka traci przez niego coś, na czym jej najbardziej w życiu zależało, postanawia uwolnić się z matni swoich słabości, strachu i niemocy. Przy okazji w dość zaskakujący sposób na nowo nawiązuje więź z być może najbliższą jej osobą

[Wydawnictwo Literackie, 2007]


 

   "Droga do przebaczenia" 2009-03-27    

 

 

 

 

 

                                                                                     

27 marca 2009 r. w Miejskiej i Gminnej Biblioteki Publicznej im. Mikołaja Reja odbyło się 13 spotkanie kazimierskiego Dyskusyjnego Klubu Książki, którego tematem była książka Johna Burnham'a Schwartz'a - Droga do przebaczenia. Dyskusja nad książką zgromadziła w czytelni 12 osób.




RELACJA ZE SPOTKANIA

        

          Powieścią, która zakończyła "zimowy sezon" kazimierskiego Dyskusyjnego Klubu Książki była powieść Johna Burnham'a Schwartz'a Droga do przebaczenia.
         Amerykański pisarz opisał w swojej książce wypadek, jaki spowodował Dwight Arno oraz jego następstwa.  Dwight to rozwiedziony prawnik, walczący o prawo opieki nad własnym synem - Samem. Odwożąc go pewnego dnia do matki potrąca małego chłopca, stojącego na środku ulicy przy stacji benzynowej.  którego konsekwencją była śmierć 11-letniego Josh'a. Zrozpaczony ojciec zabitego, Ethan Learner, mając dość ignorancji policji bierze sprawy we własne ręce.
          W swojej powieści Schwartz podejmuje odwieczny temat, - znany już z Biblii i greckiej tragedii - zbrodni i kary, gdzie nie ma zwycięzców, są tylko przegrani.
          Ta nieco pesymistyczna książka, która opisuje opisuje historię skłaniającą do refleksji. W trakcie spotkania dyskusja schodziła na liczne wątki poboczne, klubowicze znajdowali pewne analogie w życiu codziennym do powieści Johna Burnham'a Schwartz'a.
         Czy książka będzie się podobała? - z pewnością znajdą się jej wielbiciele. Jednak piszącemu te słowa ani temat ani forma nie przypadła zbytnio do gustu (ale o gustach się nie dyskutuje).
         Powieść Droga do przebaczenia Johna Burnham'a Schwartz'a ukazała się w Polsce w 2008 roku, nakładem Wydawnictwa Sonia Draga.
            

                                                                                     A.B.

 

 

Nota wydawnicza:
 

Trzymająca w napięciu historia dwóch mężczyzn, których losy łączy jeden z najbardziej bolesnych ludzkich dramatów - śmierć dziecka.
W pewien ciepły wrześniowy wieczór wracająca z koncertu rodzina Learnerów zatrzymuje się na stacji benzynowej. Nic nie wróży katastrofy. Niestety, przejeżdżający tuż obok samochód śmiertelnie rani stojącego przy drodze, zamyślonego dziesięciolatka, syna państwa Learnerów. Sprawca wypadku ucieka. Pogrążony w rozpaczy ojciec postanawia za wszelką cenę odnaleźć zabójcę syna.
W ten sam ciepły wrześniowy wieczór prawnik Dwight Arno odwozi swojego11-letniego syna Sama do byłej żony. Nic nie wróży katastrofy. Niestety, potrąca stojącego przy drodze chłopca. Wszystko dzieje się tak szybko, że Lucas niczego nie zauważa, Dwight zaś w panice ucieka z miejsca wypadku.
Na miejsce zdarzenia zostaje wezwana policja.Rozpoczyna się śledztwo.Tymczasem Ethan Learner nie zaprzestaje własnych poszukiwań zabójcy.Ostateczna konfrontacja obu ojców wydaje się nieunikniona.
Doskonałe studium charakterów, mrożące krew w żyłach opisy i zaskakujące zakończenie sprawiło, że książkę przetłumaczono na kilkanaście języków.
14.03 do kin wchodzi ekranizacja powieści z udziałem tak znakomitych aktorów, jak Joaquin Phoenix, Jennifer Connelly czy Mira Sorvino!

[Sonia Draga, 2008]
 

 

"Piękna Powieść. Bardzo ważna powieść." - New York Observer
"Jednaz tych rzadkich - bardzo rzadkich - książek, w które czytelnik sięzatapia. Ale to końcowe przesłanie - szokujące, niespodziewane,dopracowane do perfekcji - utkwi czytelnikowi najdłużej w pamięci." - Entertainment Weekly
"Wzruszająca lektura, zapierająca dech w piersiach literatura suspensu." - Vanity Fair
Książka została przetłumaczona na 15 języków.

 

 

2008

 

18 STYCZEŃ 2008 ROKU

 

                                                                                  
 

Jedną z najlepszych powieści, jakie ostatnio czytałem, była powieść Patricka Suskinda Pachnidło. Autor - niemiecki pisarz - z wykształcenia historyk, zadebiutował sztuką Kontrabasista. Powieść Pachnidło od  chwili ukazania się nie schodzi z list bestselerów, została przełożona na ponad czterdzieści języków, sam autor był wyróżniany licznymi nagrodami literackimi w tym:

• Nagrodą Gutenberga
• Nagrodą Literacką.

 

Pachnidło, jedna z najbardziej  dziwnych i kontrowersyjnych a jednocześnie  jedna z najbardziej  wciągających  i oryginalnych  książek ostatnich lat,  została oparta  na śmiałym pomyśle by świat   epoki Oświecenia, Wersalu, wielkich wynalazków i postępu pokazać z drugiej  mniej znanej a przyziemnej strony.

 

Głównym bohaterem  powieści  jest niejaki Jan Babtysta Grenouille  człowiek  urodzony w rynsztoku posiadający od dziecka niebywale  wrażliwy zmysł powonienia oraz zdolności tworzenia i komponowania  nowych zapachów .

 

Grenouille, mały brzydki  karzeł  posiada od dziecka  "coś"  co odpycha  od niego ludzi. Inną cechą Greneouille jest całkowity brak własnego zapachu. Ignorowany  i pogardzany przez cały świat  Jan Greneouille ma  tylko jedno  marzenie zostać  najlepszym perfumiarzem świata, co dla człowieka posiadającego węch  absolutny nie  jest trudną rzeczą. Jednak  robienie zwykłych perfum przestaje wystarczać  temu  geniuszowi wonności, marzy o wydestylowaniu  perfum  z dziewiczego  ciała traktując morderstwo  z jednej strony jako ucztę dla  "ducha", a z drugiej  jako pospolitą czynność.

 

Drugim "pierwszoplanowym  bohaterem" jest Francja  epoki  Oświecenia, światowe centrum mody elegancji i sztuki, tutaj w sposób  brutalny  pozbawiona wielkości. Za pomocą   różnorodnej  gamy zapachów  autor oprowadza  czytelnika po  wszelkich zakamarkach  i  zaułkach  przedstawiając bogatą panoramę  społeczeństwa  jego charakteru, wad i zalet. Autor pozwala nam wręcz poczuć rytm i atmosferę życia  wczuć się   w jego brutalną rzeczywistość. Suskind przedstawia nam liczne postacie z marginesu społecznego  żyjące często niczym dzikie zwierzęta i pachnące  niezbyt przyjemnie dla otoczenia.

 

Sam bohater powieści należy do najbardziej wyrazistych, amoralnych i genialnych przedstawicieli "swojej warstwy społecznej" co autor  zaznacza już na pierwszej  stronie swojej powieści.

 

Książka Suskinda dzięki sugestywnym opisom wciąga już od pierwszej strony, dzięki niebanalnemu  pomysłowi  aby  ówczesny świat  "pokazać" za pomocą zapachów czytelnik  może  dotrzeć do wnętrza tego świata.

 

Powieść  umyka jednoznacznym oceną, trudno ją  jednowymiarowo sklasyfikować lecz warto przeczytać    aby uświadomić sobie że na świat można patrzeć z różnych perspektyw.

 

Powieść w roku 2005 została zekranizowana.

 

Polską edycję książki przygotowała i wydała oficyna Świat Książki, w 2006r., niełatwego tłumaczenia podjęła się  Małgorzata Łukasiewicz .

                                                                                              A.B.

 

15 MARZEC 2008 ROKU

 

                                                                                    
 

Najnowsza książka pisarki młodego pokolenia  - Izabeli Sowy - która niedawno trafiła do rąk czytelników, przyniosła głębokie rozczarowanie. Sowa, jedna z najlepszych młodych autorek, konkurentka Grocholi czy Szwaji, autorka takich bestselerów, jak 10 minut do centrum, Smak świeżych malin, Cierpkość wiśni, dawała czytelnikom "do ręki" książki na najwyższym światowym poziomie.

 

Tym razem tak niestety nie jest. Świat szeroko zamknięty jest powieścią  o zagmatwanej i skomplikowanej fabule, postacie, rażą  swoim   dziwacznym zachowaniem.

Emilia Rozpaczyńska, główna bohaterka powieści, osoba żyjąca z dnia na dzień, postanawia gruntownie zmienić swoje życie. Próbuje rozmawiać z ludźmi, nawiązywać nowe przyjaźnie, co udaje jej się w umiarkowanym stopniu.

 

Niestety Sowa nie może się zdecydować czy pisać dowcipnie i zabawnie czy  tworzyć arcydzieło literackie, skutkiem tego powieść jest praktycznie niezrozumiała   dla czytelnika, zaś "moralne  wachania bohaterki"  dla czytelnika są obojętne.

 

Powieść została opublikowana przez Wydawnictwo  BLISKIE  w  2007r.

                                                           A.B.

 

16 MAJ 2008 ROKU

 

                                                                                



Najnowsza książka amerykańskiej pisarki Luanne Rice była  dla wielu czytelników miłą odmianą po znacznie poważniejszej literaturze. Jej  najnowsza powieść Srebrne  dzwonki wpisuje się w nurt literatury obyczajowo -kobiecej. Pani  Rice jest autorką licznych  powieści, z których większość regularnie gości na listach bestselerów w USA. Autorka  w swojej powieści przedstawia  losy Byrnów z Nowej Szkocji.

          
Ojciec rodziny Christy  jest ciężko   pracującym  farmerem hodowcą choinek, który po stracie  żony, próbuje  odzyskać równowagę i spokój ducha. Jak się okazuje  jego nastoletni syn, ma całkowicie odmienne od ojca zapatrywania na życie, inne plany i marzenia.  

zdesperowany Dany Byrne, bo tak ma na imię syn Byrna seniora, postanawia uciec z domu do Nowego Jorku. Tam spotyka dwie kobiety, które odegrają niebagatelną rolę w życiu obydwu mężczyzn, zarówno tego młodziutkiego, jak i tego starszego. Lizzie i Catherine, typowe przedstawicielki nowojorskieo mieszczaństwa, wiążą swoje losy z człopcem-marzycielem i twardym handlarzem choinkami.
 

Czy  syn pogodzi się z ojcem? Jak ułożą się losy samotnych dwóch kobiet? Ci z państwa którzy nie przeczytają powieści pani Rice nie znajdą odpowiedzi na  te i inne pytania.

 

Ważnym ''bohaterem''powieści jest miasto Nowy Jork przedstawiony tutaj, w bożonarodzeniowej scenerii.

 

Srebrne dzwonki to  typowa powieść ''wigilijna'', ciepła   liryczna historia,  dziejąca się w trakcie  Bożego Narodzenia znajdzie wielu chętnych czytelników zwłaszcza  wśród pań. Powieść Luanne to książka idealna na zimowe długie wieczory.

 

Srebrne dzwonki wydało Wydawnictwo Książnica w 2007 r.

                                           A.B.

"Srebrne dzwonki" Luanne Rice

 

 

14 CZERWIEC 2008 ROKU

 

                                                                                 



 

W spotkaniu, którego tematem była Aneczka Hanki Lemańskiej, uczestniczyło 10 osób. To druga książka autorki, która z zawodu  jest psychologiem, natomiast z zamiłowania dziennikarzem.

W swojej powieści Lemańska opisuje współczesny świat, a raczej mały światek, z punktu widzenia tytułowej Aneczki, osoby zagubionej i zastraszonej (dosłownie) przez własne ciotki, osoby nie mogącej odnaleźć się w dorosłym życiu. Sama  Aneczka osoba pracowita, jest uważana jednocześnie za dziwadło i starą pannę. Aneczka, wyobcowana i opuszczona przez otoczenie, szuka pomocy i pocieszenia u swoich wiernych przyjaciółek. Prawdziwym postrachem domu i rodziny biednej dziewczyny są trzy ciotki: Helena, Gabi i Łucja, które pragną o wszystkim decydować (ojciec ginekolog praktycznie się nie liczy). Traktują one Ankę jako rzecz w zamian za opiekęmoralną

W powieści występują liczne postaci, niektóre opisane barwnie przez autorkę (ciotki), inne będące tylko tłem. Książka obfituje w momenty pełne humoru i kobiecego ciepła, z drugiej strony autorka wprowadziła do powieści wątek kryminalno-sensacyjny, wzbogacając tym samym fabułę.

Czy jednak Aneczkę mamy w roli detektywa potraktować poważnie? Raczej nie. Wydaje się, że chociaż ten wątek autorka chciała potraktować ironicznie i z dystansem, to jednak chyba trochę przeszarżowała. Jeśli chodzi o budowę i kompozycje powieści Pani Lemańska nieco się zgubiła. Nie mogła się zdecydować czy ma napisać powieść obyczajową, pastisz kryminału czy "ciepłą powieść" w stylu Katarzyny Grocholi. Jest to chyba najpoważniejsza wada książki, do której nie wiadomo jak tak naprawdę ocenić.

Również zakończenie nieco rozczarowuje, jest po prostu sztampowe. Reasumując Aneczka jest kolejnym "przytulaczem" dobrym na wakacje, któremu jednak na razie daleko do na przykład powieści Katarzyny Grocholi.

 

Książkę wydało poznańskie wydawnictwo Zysk i Spółka.

 
                                                                                                     A.B.






 

 

12 WRZESIEŃ 2008 ROKU

 

                                                                               


 

Jedną z ciekawszych biografii, które ukazały się na polskim rynku księgarskim była biografia wielkiej muzy francuskiej piosenki - Edith Piaf. Jednej z najbardziej kontrowersyjnych a jednocześnie najbardziej znanych i cenionych postaci estrady minionego wieku, która do dnia dzisiejszego budzi żywe emocje.

Można się spytać co składa się na legendę tej, przecież nieżyjącej od prawie półwiecza kobiety,w  czym tkwi urok tej postaci w jej osobowości  charyzmie , charakterze czy może  w sile jej nieśmiertelnej muzyki. Sama Edith Piaf mogła się śmiało nazwać architektem własnego losu  Urodzona w biednej rodzinie córka żołnierza-akrobaty wychowywała się początkowo w burdelu a następnie musiała żyć na ulicy. Zmuszona do zarabiania od najmłodszych lat życia  śpiewała na ulicy marząc o światowej karierze. Wychowana na ulicy uodporniła się na krytykę i stała się twardą bezkompromisową osobą walczącą o własną pozycję w świecie muzycznego biznesu.

Edith potrafiła szokować swoim zachowaniem swoje otoczenie, fanów i media. Jej nieustanna pogoń za luksusem alkoholem, mężczyznami  nieustanne pragnienie pieniędzy, było niejako odwetem za lata upokorzeń i nędzy. Książęcy zbytek miał zabić lata spędzone w paryskich slumsach alkohol i kochankowie mieli dać jej drugą młodość zamiast tej która zabrała jej wynędzniała ulica. Ale istnieje jeszcze druga jasna strona Piaf była jedną z najbardziej podziwianych artystek francuskich na świecie, jej występy przyciągały tłumy fanów. Ona sama pragnąc zerwać z dawnym światem dokładała dużo starań aby stać się osobą wyedukowaną, oczytaną i należeć do prawdziwej towarzyskiej elity.

Listy do jej jednej z największych miłości boksera  Marcela Cerdana to prawdziwe perełki epistolografii. Miała w życiu wielu mężczyzn, ale jednocześnie szaleńczo poszukiwała miłości, przyjaźni i ciepła. Otaczali tę wielką piosenkarkę różni ludzie, na których wydawała krocie.

O samej Piaf można by napisać nie jedną a sto książek, zaś każda byłaby z pewnością inna od tej co mam w ręku, gdyź o tak wielkiej i budzącej wielkie emocje postaci każdy podchodzi z "innej strony", z innymi uczuciami, część kocha wybaczając wszystko  część nienawidzi jedno jest pewne nie jest to postać przeciętna.W swojej książce Ptak smutnego stulecia Edith Piaf Joanna Rawik z dokładnością godną detektywa przedstawia  również ówczesny artystyczny półświatek jednym może to się podobać innych razić fakt faktem do pewnego stopnia oddaje atmosferę tamtych lat.

Ptak smutnego stulecia Edith Piaf Joanny Rawik ukazał się w Warszawie nakładem Wydawnictwa Studio Emka w 2007 r.

                                      A.B

"O pięknie" Zadie Smith 2008-12-05

 

 

 

 

                                                                         5 GRUDZIEŃ 2008 ROKU

 

                                                                           

 

 

 

 

W grudniowym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, dotyczącym książki Zadie Smith O pięknie, uczestniczyło 12 osób.

 

RELACJA ZE SPOTKANIA

 

Książką omawianą na ostatnim spotkaniu klubu książki w Kazimierzy Wielkiej była powieść brytyjskiej pisarki Zadie Smith

O pięknie.

 

Smith, czołowa przedstawicielka awangardowej prozy "młodego pokolenia", zadebiutowała powieścią Białe zęby, następnie wydała powieść Łowca autografów, która zdobyła szereg nagród, między innymi nagrodę Bookera. Jej najnowsza powieść O pięknie zdobyła szeroką popularność w Anglii, USA i Europie.

 

W swojej najnowszej powieści Zadie Smith opisuje historie i przeżycia dwóch rodzin: Belseyów i Kippsów, mieszkających w USA, w małym miasteczku akademickim.

 

Powieść reklamowana, jako "transatlantycka saga kosmiczna" miała przedstawiać społeczeństwo zróżnicowane rasowo i etnicznie, jednak autorce nie udało się przedstawić w sposób ciekawy i przystępny obrazu społeczności amerykańskiej.

 

 

Jednym z głównych wątków książki jest spór między dwoma naukowcami - profesorami, specjalistami od Rembrandta, właściwie jednak do końca książki nie wiadomo o co się spierają. Pisarce nie udało się w sposób wyrazisty przedstawić społeczności amerykańskiej z jej złożoną wielokulturowością. Powieść jest "przegadana", fabuła "dłuży się". Jednym słowem książka Zadie Smith jest nieudanym "produktem" anglosaskiej masowej kultury.

 

Powieść O pięknie wydało Wydawnictwo Znak w 2007 roku.

 

          

                                                                             A. B.

 

Spotkania DKK - 2007 ROK

25 MAJ 2007 ROKU

 

Pierwsze spotkanie odbyło się w piątek 25 maja 2007 roku. Książką, nad którą w Klubie toczyła się  wówczas dyskusja była powieść egipskiego noblisty Nadżiba Mahfuza (1911-2006). Mahfuz urodzony w 1911r. studiował w Kairze na wydziale filozofii i litera tury arabskiej. Poznawał w tamtym okresie dzieła klasyków arabskich i europejskich. Mahfuz całe życie był  związany z Kairem (co zresztą widać w jego twórczości) bardzo lubił przesiadywać w kawiarniach i na bazarach.

Najbardziej znaną na świecie książką Mahfuza są Opowieści Starego Kairu, pierwsza część trylogii, za którą został wyróżniony Nagrodą Nobla w 1988 roku.

Pisarz zmarł w 2006 roku.

 

Pierwsze spotkanie DKK w Kazimierzy Wielkiej

 

 

 

 

6 LIPCA 2007 ROKU

 

Następne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki, w bibliotece w Kazimierzy odbyło się 6 lipca, tradycyjnie już w piątek.

 

W spotkaniu wzięli udział, liczni czytelnicy i zaproszeni goście. Ogółem na sali czytelni zgromadziło się 11 osób. Tematem spotkania była kontrowersyjna książka amerykańskiej pisarki Lisy Carey Łąka Nadziei.
 

Lisa Carey jest pisarką w Polsce niezbyt znaną, której twórczość można porównać z utworami Doroty Terakowskiej.

Carey jest autorką kilku książek, z których większość została przetłumaczona na języki obce. Łąka Nadziei to jej najnowsza powieść,którą wydała oficyna Świat Książki. Autorka w swojej książce przedstawia obraz uczuć bohaterów takich jak miłość, nienawiść, zawiść, choroba oraz wiele innych dających temat do przemyśleń.

Głównymi bohaterami książki jest para outsaiderów Oscar Jameson i Alba Eliot.

 

On, nałogowy narkoman człowiek cyniczny niewierzący ani w siebie ani w otaczający go świat. Szukający pocieszenia i ratunku  w narkotykach, nieufnie i ironicznie traktujący wszystkich łącznie ze swoim nadopiekuńczym bratem.

 

Alba młodsza od Oscara pogrążona jest w głębokiej apatii i depresji.Gnębiona przez nadopiekuńczego ojca szuka ucieczki w świecie baśni i marzeń,pisząc książki dla dzieci. Chociaż akcja powieści rozgrywa się w Szpitalu Psychiatrycznym im. Świętej Dymphny, to jednak mamy w książce liczne odnośniki, ubarwiające i pogłębiające akcję. Takim motywem który ubarwia książkę jest,historia indiańskich szamanów i uzdrowicieli z szczepu Abenakisów, a właściwie ostatniej uzdrowicielki pół-Indianki kobiety obdarzonej, niezwykłym darem bardzo okrutnie potraktowanej przez los. Jej dzieje poznajemy dzięki listom odnalezionym w bibliotece przez Albę. Historia tej kobiety to historia walki o wolność, o prawo do posiadania i wychowania dzieci które zabrał jej mąż. Mary bo takie nosi imię bohaterka pomimo niepowodzeń nigdy się nie poddała. Wszyscy klubowicze uznali, że jej historia jest najciekawszą częścią książki. Jedna z Pań porównała Mary do współczesnych feministek.

 

Główna para bohaterów Alba i Oskar para rozbitków życiowych przebywająca na leczeniu psychiatrycznym na tym samym oddziale szpitalnym zaczyna po pewnym czasie małymi krokami zbliżać się do siebie. I choć dla obojga nie jest łatwe otworzyć  się na uczucia drugiego człowieka to jednak wytrwale próbują, wierząc że nareszcie oboje "spotkają" szczęście i miłość.

Książka nie jest łatwa w odbiorze. Nie jest to typowa książka do poduszki, wręcz przeciwnie jest to przykład literatury psychologicznej.

 

Autorka ukazując skomplikowany świat relacji międzyludzkich, stawia pytania o dobro i zło, miłość i nienawiść, a my czytelnicy razem z nią dlatego też książka jest warta polecenia dla uważnych  i wymagających czytelników.

I jeszcze jedna uwaga książka, na co zwróciła uwagę jedna z Klubowiczek podobnie jak Lalka czy  Rękopis znaleziony w Saragossie ma tak zwaną budowę szkatułkową.


                                                     A.B.

                                                                           

"Łąki nadziei" - Lisa Carey 2007-07-06

5 PAŹDZIERNIK 2007 ROKU



 

Kolejną książką omawianą na spotkaniu DKK  w Kazimierzy Wielkiej był kryminał autorstwa Harlana Cobena Obiecaj mi. Coben zdobył uznanie miłośników literatury kryminalnej dzięki thrilerom Niemów nikomu i Bez pożegnania. Twórczość Cobena można porównać z pisarstwem takich "gwiazd kryminału", jak Agatha Christie, Erica Spindler, Ken Follet, John Le Carre i inni mistrzowie gatunku. Coben powszechnie uważany jest za najmłodszego i najbardziej "obiecującego" pisarza młodego pokolenia który zdążył zdobyć już uznanie czytelników na całym świecie. Głównym bohaterem thrilera jest Myron Bolitar, były pracownik FBI obecnie detektyw i agent znany doskonale miłośnikom twórczości Cobena z poprzednich jego książek. Tym razem Coben umieszcza akcję powieści w Nowym Yorku oraz w małym miasteczku Livingstone. Bolitar który próbuje ułożyć sobie życie z atrakcyjną wdową Ali Wilder składa nieopatrznie dwóm nastolatkom obietnicę, że przyjdzie im z pomocą gdy tylko będzie im potrzebna. Złożona naprędce obietnica stanie się źródłem licznych kłopotów dla Myrona. Obydwie nastolatki: Aimie Biel i Katie Rochesther w niedługi czas w tajemniczych okolicznościach znikają. Myron wraz ze swoim nieodłącznym kompanem i przyjacielem Winem rozpoczynają poszukiwania dziewcząt, na temat których zaczynają krążyć najdziwniejsze pogłoski i plotki,porwane zamordowane czy uprowadzone? Nasz detektyw "usiłując dojść prawdy będzie musiał sprawdzić każdy trop prowadzący do Aimee i Katie napotykając przy tym naturalnie na wielkie trudności i ocierając się o śmierć. Autor stawia liczne pytania,mnoży fałszywe tropy a my wraz z nim próbujemy rozwiązać zagadkę. Nie będę tutaj przedstawiał fabuły powieści, zróbcie to sami. Co mnie najbardziej zaciekawiło w powieści? Zakończenie jest naprawdę rewelacyjne - podobnie jak w innych kryminałach Cobena, dla samego suspensu warto sięgnąć po ten thriler. Zaskakujący i przejmujący finał jest najmocniejszą stroną ksiąźki. Coben w swojej powieści przedstawia świat z drugiej strony lustra. Różnego rodzaju kryminaliści, aferzyści, prostytutki skorumpowani policjanci, zapaśnicy i inne osoby z pogranicza normalnego świata występują w powieści amerykańskiego pisarza przedstawieni nieraz w sposób śmieszny lub groteskowy. Jednocześnie Coben przemyca do swojej powieści pewne obserwacje obyczajowe i psychologiczne dotyczące życia codziennego bohaterów swoich powieści. Harlan Coben jako powieściopisarz wytworzył już własny styl,który wpisuje się w tradycję kryminału światowego znakomicie ją podtrzymując.Powieść Obiecaj mi napisana jest lekko, rozdziały są krótkie, dialogi błyskotliwe.

Na zakończenie chciałbym napisać parę słów na minus ostatniej powieści Cobena, wydaję mi się że pierwsze sto stron było troszeczkę za bardzo "przegadane", co wcześniej Cobenowi się raczej nie zdarzało co jednak w moim mniemaniu nie ujmuje zalet temu dobremu kryminałowi,jako całości. Thriler Obiecaj mi jest to książka którą mogę z ręką na sercu polecić każdemu czytelnikowi.

Powieść Harlana Cobena Obiecaj mi wydało warszawskie Wydawnictwo Albatros Andrzej Kuryłowicz
                                                

                                                               A.B.

 

26 LISTOPAD 2007 ROKU



Książką omawianą na listopadowym spotkaniu Klubu była powieść Moniki Szwaji Klub mało używanych dziewic
 

 

Monika Szwaja, autorka takich bestselerów, jak

 

 

• Romans na receptę
• Jestem nudziarą

 

została pisarką "z przypadku", wcześniej pracowała między innymi w szkole oraz jako recepcjonistka.

Sama pisarka twierdzi, że zbyt późno zadebiutowała, żeby szukać własnych dróg literackich. Woli pisać o wszystkim dla wszystkich.

 

Klub mało używanych dziewic, najnowsza powieść Szwaji, rozgrywa się na terenie jej rodzinnego miasta - szczecina. Bohaterkami powieści są cztery przyjaciółki, szukające miłości i przyjaźni. Kobiety mające "czterdziestkę na karku" pragną odnaleźć się zawodowo i prywatnie w miejskiej dżungli, pragną jak wszyscy miłości, stabilizacji, sukcesu zawodowego (choć nie za wszelką cenę). Przede wszystkim zaś potrzebują i szukają mężczyzny na całe życie.

 

 

Cztery przyjaciółki:

• Agnieszka Borowska - smukła, wysoka blondynka o klasycznej urodzie, "demon organizacji", dyrektorka prywatnego liceum, osoba stanowcza i przebojowa. Właścicielka dyplomu magistra historii, jak również kota o imieniu Rambo
• Michalina Hart - córka Polki i Irlandczyka (pracownika firmy morskiej), osoba nieco zagubiona, zmuszona do opieki nad matką Bożeną. To osoba niezwykle utalentowana, która zapragnęła zrobić karierę w Warszawie u boku narzeczonego Darka Jureckiego, w skutek sprzeciwu despotycznej i samolubnej matki, musi porzucić swoje plany
• Marcelina Heska - wychowała się w licznej rodzinie na Pomorzu Zachodnim i tylko dzięki swojej ciotce Helenie Jabłońskiej udało jej się wyrwać z zapadłej wioski. Będąc zakochana w niejakim Mikołaju Firleju (człowieku bez większych zasad moralnych i etycznych) ta pogodna dziewczyna traci poczucie rzeczywistości, nie zdając sobie sprawy z tego, że jest wykorzystywana
• Alina Grosik - wzorowy pracownik banku, a jednocześnie samotna matka, zmagająca się ze zbuntowaną córką Jagną.

Wszystkie cztery postanawiają zawiązać klub mało używanych dziewic, czyli innymi słowy "babskie bractwo samopomocy" wspierając się nawzajem, próbując realizować wybrane przez siebie cele życiowe. I tak Michalina rozpoczyna pracę przy cmentarnym ogrodzie, Alina zaś zaczyna pomagać chorym dzieciom w szpitalnym hospicjum.

Klub mało używanych dziewic podobnie, jak wszystkie powieści Szwaji, zalicza się do tak zwanej "literatury kobiecej". Większość poruszanych w książce problemów i spraw zainteresuje z pewnością Panie. Jednak w Klubie... Szwaja porusza wiele problemów uniwersalnych, dotyczących każdego człowieka jak na przykład trudne wspólne życie matki i córki.

Aurtorka przedstawia wiele chorób i liczne dylematy etyczne przed którymi musi stanąć współczesne społeczeństwo. Jak pomóc starszym zagubionym, samotnym ludziom? W jaki sposób pomóc chorym dzieciom?

Opis współczesnego środowiska szkolnego jest w pełni realistyczny i zasługujący na uznanie. Mimo podejmowania takich poważnych tematów Szwaję czyta się lekko i przystępnie. bardzo dużym atutem jest ogromne poczucie humoru, jakim obdarzyła swych bohaterów pisarka.

Powieść dostarczy niezapominanych przeżyć każdemu, kto po nią sięgnie.

Klub mało używanych dziewic Moniki Szwaji został wydany przez Wydawnictwo SOL w 2007 roku.