Piękny jubileusz sześćdziesięciolecia powstania obchodzi w roku bieżącym Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna w Kazimierzy Wielkiej. Dla uczczenia tego jubileuszu pojawiła się w niej niezwykła wystawa.  

Dwadzieścia wierszy Zdzisława Kulisia znanego poety ludowego Ziemi Kazimierskiej o różnej tematyce, z ponad stu znajdujących się w jego zbiorach, zostało wystawione w holu biblioteki. Wydrukowano je powiększonym drukiem ozdobnym na tle zdjęć tematycznie odpowiadającym treści danego wiersza. Druk jest dobrze widoczny, pozwalający na przeczytanie wiersza z dalszej odległości. Całość graficznie opracowała mgr Ewelina Adamska, czytelniczka biblioteki.

Wystawa od początku wzbudziła zainteresowanie czytelników odwiedzających bibliotekę. Znalazły się na niej między innymi wiersze: „Moja Mała Ojczyzna”, który opiewa piękną ziemię kazimierską oraz miłość do tej ziemi. „Hejnał”, który został napisany na cześć i z okazji odegrania pierwszego hejnału z kazimierskiej baszty w dniu 12 lipca 2009 roku. „Rynek” to także wiersz okolicznościowy pisany trochę z humorem, ale wyrażający fakt wybudowania w Kazimierzy Wielkiej rynku. „Fachowcy” to wiersz opowiadający o społecznej pracy dwóch fachowców z których jeden jest bardzo dobrym historykiem, a drugi świetnym fotografikiem. Jest również wzmianka o trzecim fachowcu, którego zwą „buchalterem”. Na wystawie jest również wiersz pt. „Redaktor”, który niemal precyzyjnie przedstawia trud jaki musi ponieść redaktor zanim jego artykuł trafi do prasy. „I tylko hełm dziurawy...” o tematyce wojennej jakże wiernie odzwierciedla okoliczności śmierci żołnierzy poległych w potyczce z Niemcami pod Gabułtowem w dniu 7 września 1939 roku. Na wystawie znajdują się wiersze o charakterze patetycznym jak: „ Armata”, „Rozmaryn”. Są też wiersze „ białe” o różnej tematyce. Wiersz „Rozmaryn” został napisany w grudniu 1981 roku, tematyką związany ze stanem jaki zaistniał w tym czasie w naszym kraju.

Jako, że wystawa została zorganizowana w bibliotece i dla uczczenia jej jubileuszu, wystawę otwiera wiersz pt. „Biblioteka”.

 

Kilka słów o autorze wierszy.

Zdzisław Kuliś zamieszkuje w miejscowości Donosy obok Kazimierzy Wielkiej. Posiada wykształcenie ekonomiczne. Przez czterdzieści osiem lat pracował w gminie jako księgowy, w tym dwadzieścia lat jako główny księgowy. Przez cały okres interesował się życiem kulturalnym. Przez kilka lat prowadził obok swojej zawodowej pracy filię biblioteczną w Donosach. W latach sześćdziesiątych występował jako aktor w wiejskim zespole teatralnym w Donosach, który odnosił niemałe sukcesy. Wstawiono między innymi sztuki takie jak: „Grube ryby”, „Ożenek”, „Kuba Gąsior”. Właśnie za „Grube ryby” zespół zdobył pierwsze miejsce na eliminacjach powiatowych w 1965 roku, które odbywały się w nowo wybudowanej świetlicy w Donosach. W sztuce tej grał rolę Wistowskiego.

Wiersze pisał od lat młodości, ale liczne przeprowadzki, zmiana stanu cywilnego i nie przykładanie zbyt dużej wagi do do nich sprawiły, że się nie przechowały. Najstarszym jaki posiada, jest wiersz z roku 1957 o banalnym tytule „Gra w tysiąca” . Następne to rok 1981, 1986, 1991, 1995, 2008, 2009. Obecnie Zdzisław Kuliś jest na emeryturze i lata 2008, 2009 są najbardziej twórcze. Obecnie posiada w swoich zbiorach około 120 wierszy, które planuje wydać w przyszłym roku, ale o tym wie tylko ścisłe grono osób.

Cechą charakterystyczną w wierszach Zdzisława Kulisia jest prostota, zrozumiałość i pięknie dobierane rymy. Mottem jego twórczości jest to, jak mówi pan Zdzisław, że: „Wiersze moje są proste jak i ja jestem prosty i kieruję je do ludzi prostych.”

Na zakończenie ciekawostka. Rodzina pana Zdzisława składa się z 20 osób:  trzy córki, trzech zięciów, sześcioro wnuków, trzy żony wnuków i czworo prawnuków.

 

                                                           Dyrektor Biblioteki

                                                               Andrzej Bienias                            

                

                               

BIBLIOTEKA

 

Tuż przy drodze niepozorny budynek stoi,

Często niezauważany przez zwykłego człowieka.

W środku na półkach książek aż się roi,

Toż to Powiatowa i Miejska Biblioteka.

 

Gdy wejdziesz miłe ciepło Cię ogarnie,

W holu Rej z góry na Ciebie spogląda,

W głębi wiele zdjęć wykonanych starannie,

Które dużo czytelników ogląda.

 

Idziesz dalej, na lewo duża czytelnia się mieści,

Na prawo wypożyczalnia, a w niej regałów chyba ze czterdzieści,

A tam na wprost gdzie się światło świeci,

Jest czytelnia i wypożyczalnia dla dzieci.

 

Ot i pozornie wszystko co widzisz w bibliotece.

Lecz jednak jesteś w błędzie drogi czytelniku,

Bo gdy się przyjrzysz lepiej myślący człowiecze,

Na półkach leżą książki, a w nich zdarzeń bez liku.

 

Więc gdy w wypożyczalni usiądziesz w fotelu,

Popatrzysz na książki i uruchomisz swoją wyobraźnię,

W twojej głowie drogi przyjacielu

Ukażą się bitwy, tortury i kaźnie.

 

Tam Wołodyjowski szabelką wywija,

Dalej Pan Tadeusz trzyma Zosię za rękę,

Na jakimś koniu przyjechał Gersyja,

Kmicic ze spokojem znosi swoją mękę.

 

To znów na kwitnącej łące jakaś para się całuje,

Jagna Borynowa za Antkiem się ugania,

Niechcic na swym polu wykopów pilnuje,

Na Tytanicu gra orkiestra aż do świtania.

 

Na tych półkach właśnie dzieją się cuda przeróżne

I gdy są one dostępne dla każdego człowieka,

Aby wiedzą wypełnił życie swoje próżne

Są zawarte w tym magicznym słowie „BIBLIOTEKA”

 

Zdzisław Kuliś, maj 2008