DKK 2016

„W stronę słońca. Historia miłości rodziców filmowej Majki Olkowicz” taki jest pełny tytuł książki, z którą zmierzyli się 8 stycznia kazimierscy klubowicze. Bohaterka książki - Anna  Olkowicz -  zakochuje się w aktorze Ryszardzie Reinerze, uważanym przez środowisko aktorskie za bonvivanta i lekkoducha. W dziewczynie, która nie widzi poza Ryszardem świata, zakochuje się jednak młody Jakub Tyszka.  Musi upłynąć wiele wody w Wiśle, aby Jakub z Anną stanęli na ślubnym kobiercu. Bohaterowie przeżywają różne perypetie (przeważnie miłosne). W sposób bardzo sympatyczny i sentymentalny opisany jest Kraków i środowisko artystyczne końca lat 80. Razem z książką można wrócić do kolejek pod Peweksem, zbierania prospektów, „wysyłania próśb” do zachodnich firm. Książkę można polecić jako czytadło szczególnie dla osób, które pamiętają  „tamten okres”, do dyskusji podczas spotkań zaś nie bardzo. W pierwszym spotkaniu DKK 2016 r.  uczestniczyło 8 osób.

 

Kazimierza Wielka 08-01-2016 Adam Bienias

 

„Świat nie jest taki zły” 12-02-2016

 

„Świat nie jest taki zły” wywiad –rzeka z Haliną Kunicką przeprowadzony przez Kamilę Derecką  jest jedną z modnych ostatnio książek biograficznych  opisujących losy sławnych ludzi z ich perspektywy. Poznajemy więc naturalnie młodość artystki, początki jej kariery. Możemy obserwować jej występy w kraju i za granicą, spotkania z polonią. Kunicka przedstawia czytelnikowi swoją fascynację Lucjanem Kydryńskim, który został w końcu  jej mężem. Przez karty książki przewija się sporo postaci związanych z estradą : Kydryński, Młynarski, Derfel, Anna Maria Jopek. Dzięki tej książce można „wczuć się” w specyficzny klimat środowiska artystów estradowych, poczuć jak myślą, co czują, jak postępują. W latach 60 i 70 Kunicka była jedną z największych gwiazd, występowała na tych samych scenach co Edith Piaf i Marlena Dietrih. Uważny czytelnik mógł się dowiedzieć, dlaczego Kunicka i Kydryński nie występowali w czasie stanu wojennego lub dlaczego artystka bardzo pokochała Australię. Z drugiej strony wydaje się, że Kunicka w tej książce mówi tylko to, co chce powiedzieć, nie ma w tej biografii niczego, co mogłoby źle kojarzyć się z bohaterką lub wzbudzać jego podejrzenia wobec bohaterki. Czytelniczki stwierdziły na klubie że książka jest jak audycja pana Kydryńskiego: miła, łatwa i przyjemna. Padło również stwierdzenie, że Kydryński był ciekawszą osobowością niż Kunicka. Na zakończenie spotkania czytelniczki stwierdziły ,że książka choć łatwa  i przyjemna w odbiorze poszerzyła ich wiedzę  o tej interesującej artystce. Podczas  spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki w kazimierskiej bibliotece obecnych było 11 osób.

Kazimierza Wielka  12-02-2016  Adam Bienias

                               

 

                                                           

„Caryca” 11-03-2016

 

Na kolejnym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu książki w marcu 2016 r. przedmiotem dyskusji była książka Ellen Alpsten: „Caryca”. Jest to fascynująca historia niewiarygodnego awansu Marty Skowrońskiej, córki chłopa pańszczyźnianego, która została pierwszą koronowaną carycą Rosji. Marta później przyjęła imię Katarzyna i była inteligentną , gotową na wszystko i sprytną kobietą, która przez ponad dwadzieścia lat  trzymała u swego boku najpotężniejszego władcę Rosji –tylko pozornie pozostając w jego cieniu. Katarzynę poznajemy w chwili śmierci Cara, gdy myślami przenosi się do lat swojej młodości i odsłania przed czytelnikami swoje barwne życie. Panie zgromadzone na DKK bardzo pozytywnie wyraziły się o książce. Mówiły, że  w przystępny sposób pokazane jest życie Rosji, intrygi dworskie oraz życie prywatne władców. Zdaniem niektórych pań z DKK zbyt dużo jest w książce scen erotycznych , pijaństwa i brutalności . Bez tych scen książka byłaby przyjemniejsza w czytaniu . Według czytelniczek Marta Vel Katarzyna zawdzięcza swą karierę  temperamentowi  i wierności wobec Piotra Wielkiego. Gdy Piotr był wesoły, ona śmiała się razem z nim, gdy był smutny i ona była smutna, gdy był na wojnie ona była obok niego  i z uśmiechem na ustach znosiła niebezpieczeństwo  i niewygody. Gdy Piotr chciał żeby piła- to piła, chciał żeby była miłą i wdzięczną – zmieniała się w kokietkę . Postępowanie takie doprowadziło Katarzynę na szczyty władzy, do życia w luksusie o którym Marta 20 lat wcześniej nawet nie marzyła. Historia niewiarygodna lecz bardzo wciągająca. „Carycę” Ellen Alpsten można bez wahania polecić innym klubom DKK do przeczytania i dyskusji. W spotkaniu marcowym wzięło udział 14 osób.

Kazimierza Wielka 11-03-2016 Barbara Janasik

 

 

„Simona” 15-04-2016

 

Kwietniowe spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki poświęcone było książce Anny Kamińskiej pt. „Simona”. Simona Kossak to ostatnia Kossakówna, córka Jerzego, wnuczka Wojciecha i prawnuczka Juliusza. Już na początku swojego życia była dla rodziców rozczarowaniem bo nie urodziła się chłopcem, który podtrzymywałby malarskie tradycje rodziny . Na domiar złego  w ogóle pozbawiona była jakiegokolwiek talentu artystycznego. Nie umiała malować jak ojciec, nie była poetką jak ciotka Maria Pawlikowska-Jasnorzewska i nie była prozaikiem jak jej druga ciotka Magdalena Samozwaniec. Rozczarowała rodzinę i to rodzina  od najmłodszych lat dawała jej to odczuć. Wychowywała się w rodzinie, gdzie ojciec był wobec niej zupełnie obojętny  i mówił o niej „to”, matka jej nie kochała i wręcz odtrącała , zajmując się starszą siostrą Simony –Glorią , która była ładna i umiała malować .Właśnie stosunek rodziny do Simony według członkiń DKK miał wpływ na całe życie Simony .Odtrącona przez ludzi zbliżyła się do zwierząt. Gdy tylko się usamodzielniła, porzuciła bez żalu Kossakówkę i zaszyła się w Puszczy Białowieskiej. Zamieszkała w leśniczówce Dziedzice z dala od ludzi , ale za to blisko zwierząt. Jedynym człowiekiem w jej otoczeniu był Lech Wilczek –fotograf, tak jak ona pasjonat przyrody. Panie uczestniczące w spotkaniu DKK były zachwycone biografią Simony . Spotkanie było wyjątkowo długie, a dyskusja trwała bez końca . Podsumowaniem spotkania była wypowiedź jednej pani która powiedziała, że książka Anny Kamińskiej będzie się podobać każdemu. W spotkaniu DKK wzięło udział 14 osób.

Kazimierza Wielka 15-04-2016 Barbara Janasik

 

 

„Kobiety bez mężczyzn”13-05-2016                            

 

Czytelnicy w Polsce czytają przede wszystkim książki autorów polskich lub zachodnich”. Rzadko sięgają po literaturę wywodzącą się z innych kultur, a szkoda. Shahrnuh Parsipur jest irańską (perską) pisarką „nowe j fali”. Jako autorka zdobyła uznanie krytyki w Europie i USA w rodzinnym kraju prześladowana zaś jej twórczość była cenzurowana. „Kobiety bez mężczyzn”  irańskiej pisarki opowiadające  o kobietach były tematem rozmów podczas spotkań kazimierskiego Dyskusyjnego Klubu Książki . Główne bohaterki powieści różnią się wszystkim: wiekiem, pochodzeniem, poglądami, ale pragną się uwolnić od mężczyzn i patriarchatu. Cały czas kobiety dążą do wolności, której symbolem jest ogród w Karadż. Kompozycyjnie powieść składa się z niewielkich części, również język powieści nie jest łatwy co zauważyły czytelniczki. Pisarka, co zostało stwierdzone podczas klubowego spotkania, nawiązuje do literatury Wschodu, między innymi do „Księgi tysiąca i jednej nocy”. W książce, jak stwierdziła czytelniczka, realizm miesza się z  fantastyką i  magią. Książka wywołała mieszane odczucia wśród klubowiczów; z jednej strony byli zaciekawieni książką opisującą  nieznany kraj przez „egzotyczną” pisarkę, z drugiej język i pewne treści / symbolika/ była dla niektórych osób niezrozumiała. Reasumując „Kobieta bez mężczyzn” jest powieścią dla osób pragnących odkrywać „novum” w literaturze , z pewnością jest to książka dla osób zainteresowanych Wschodem ale nie jest to książka dla każdego. W spotkaniu DKK , które odbyło się 13 maja, wzięło udział 13 osób.

 

Kazimierza Wielka 13-05 2016 Adam Bienias

 

 

„Czysta ziemia” 04-06-2016 

Każdy, kiedy był dzieckiem chciał przeżyć wielką przygodę, wyruszyć w podróż  dookoła świata. Alan Spence w swojej powieści pt. „Czysta ziemia” przedstawia historię życia Thomasa Glovera, który po przybyciu do Japonii został jednym z najbardziej cenionych przedsiębiorców i kupców. W trakcie swojego długiego życia poznaje wiele osób, które wprowadziły Japonię w XIX wiek, jest bohaterem licznych przygód i romansów. Powieść spotkała się z różnorodnymi opiniami wśród uczestników spotkania DKK w kazimierskiej bibliotece. Część osób zarzucała autorowi „powierzchowność”, brak precyzji w opisie kraju, a przede wszystkim brak „głębi psychologicznej” w opisywanych postaciach. Istotnie większość z nich, obojętnie czy te dobre czy złe, wydają się być jednowymiarowe. Z drugiej strony  część osób stwierdziła, że autor starał się w sposób lekki przedstawić ciekawy okres z dziejów Japonii. Z całą pewnością „Czysta ziemia” Alana Spence`a choć nie najwyższych lotów, może zaciekawić pasjonatów książek przygodowych czy historycznych. W spotkaniu DKK 4 czerwca 2016 wzięło udział 11 osób.

 

Kazimierza Wielka 04-06-2016 Adam Bienias     

 

 

„Czarnobylska modlitwa. Kronika przyszłości” 20-09-2016                     

Książką, jaka głęboko wryła się w pamięć klubowiczów kazimierskiego Dyskusyjnego Klubu Książki był reportaż Swietłany Aleksiejewicz pt. „Czarnobylska modlitwa. Kronika przyszłości”. W swojej książce białoruska noblistka opisuje bezmiar ludzkiej tragedii, którą spowodował wybuch reaktora w  elektrowni w Czarnobylu.  Klubowiczki podczas spotkania porównały katastrofę elektrowni do tragedii Holokaustu. W książce czytelniczki zauważyły, że jest opisane wszystko, co nieobce człowiekowi. Mamy więc historię miłosną dziewczyny do ratownika. Mamy wielki heroizm i bohaterstwo  „człowieka radzieckiego” walczącego z niewidzialnym wrogiem atomem. Mamy również wielką podłość, zacieranie śladów, pogardę dla ludzkiego życia. Książkę Swietłany Aleksiejewicz czyta się z wypiekami na twarzy, przeżywając razem z autorką losy bohaterów książki, może dlatego że są to prawdziwi bohaterowie z krwi i kości. Z całą pewnością „Czarnobylska modlitwa. Kronika przyszłości” nie jest lekturą miłą , łatwą i przyjemną lecz prawdziwą księgą mądrości. W spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki 20 września wzięło udział 8 klubowiczów.

Kazimierza Wielka 20-09-2016   Adam  Bienias

 

„Południca” 20-10-2016     

 

Literatura niemiecka rzadko  jest obecna podczas wszelkich dyskusji literackich lub na spotkaniach Dyskusyjnego Klubu Książki. Ostatnio w Kazimierzy Wielkiej mieliśmy przyjemność rozmawiać o książce Julii Franck pt. „Południca” . Autorka – Niemka, której rodzina mieszkała wcześniej na terenach obecnej Polski napisała książkę o latach 20 i 30 w Niemczech. Co ciekawe jest to książka w której autorka, jak zauważyli czytelnicy, prezentuje poglądy odmienne od polskich – przynajmniej tych stereotypowych. W „Południcy” pisarka skupia się na aspektach psychologicznych i moralnych opisywanych postaci, jednak nie wartościując ich moralnie. To do czytelnika należy akceptacja lub nieakceptacja postępowania głównych bohaterów. Główna bohaterka Helena- Alicja nie jest postacią krystaliczną, podobnie jak inni bohaterowie książki Franck. Książka w opinii klubowiczów jest troszkę mroczna i mocno niejednoznaczna, stwarzająca dużo możliwości interpretacyjnych. Książka nie jest czytadłem, wymaga skupienia. Niektórym osobom brakowało dialogów, lecz z całą pewnością była to jedna z lepszych pozycji książkowych DKK. Dyskusja podczas spotkania październikowego była długa i żarliwa. Podczas spotkana 20 października  było  obecnych 8 osób.

Kazimierza Wielka 20-10-2016 Adam Bienias

                 

    

„Kuźnia na rozdrożu” 24-11-2017           

W listopadzie 2016 r. klubowicze kazimierskiego Dyskusyjnego Klubu Książki  zmierzyli się z książką Pani Ewy Siarkiewicz „Kuźnia na rozdrożu” . Powieść według recenzji zamieszczonej na książce jest „napisana lekko , z poczuciem humoru bez feministycznych sztandarów” . Tymczasem po przeczytaniu książki klubowiczki miały obraz wręcz przeciwny .Główne bohaterki są „przesłodzone i mdłe”. Bohaterowie powieści zarówno panie (jak Adela, Leonora ) czy też panowie są po prostu nudni, po przeczytaniu stu stron wiadomo jaki jest finał. Czytelniczki były poirytowane pewnymi nieudolnymi  wstawkami  antykościelnymi . W spotkaniu DKK 24 listopada wzięło udział 7 osób.

Kazimierza Wielka 24-11-2016  Adam Bienias

 

 

 „Prawie siostry” 15-12-2016

 

Ostatnią książką w 2016 r.,  jaka była omawiana podczas spotkań kazimierskiego Dyskusyjnego Klubu Książki była powieść Marii Ulatowskiej pt.„Prawie siostry”. Książka Marii Ulatowskiej opowiada historię trzech przyjaciółek: Aleksandry, Teodory i Jolanty. Sama powieść  porusza w przystępny sposób takie sprawy jak miłość, przyjaźń , więzy miedzyludzkie. Klubowicze stwierdzili, że jest to idealna książka na długie wieczory. Przede wszystkim jest to książka o przyjaźni trwającej latami, o miłości do ludzi i zwierząt. Książka jest bardzo „ciepła” i  kończy się happy endem. Klubowiczki stwierdziły, że książki Ulatowskej są dla nich niczym „wizyta u psychologa” – odtruwają duszę. W książce „Prawie siostry” przewijają się bohaterowie znani z „Sosnowego dziedzictwa” i „Domku nad morzem”. Podczas spotkania, w trakcie którego Panie wtrącały dygresje z pozostałych książek autorki, klubowiczki przypomniały również, że autorka powieści była gościem w kazimierskiej bibliotece. W spotkaniu DKK 15 grudnia wzięło udział 7 osób.

Kazimierza Wielka  15-12-2016 Adam Bienias