"Między mną a Tobą" - recital Laury Łącz
W ramach odbywającej się 9 czerwca 2018 roku Nocy Bibliotek gościła w naszej bibliotece ze spektaklem poetycko-muzycznym „Między mną a Tobą” Laura Łącz. W autorskim programie, którego tytuł został zaczerpnięty z cyklu ballad Bolesława Leśmiana artystka sięgnęła zabrała nas w sentymentalną podróż do czasu dwudziestolecia międzywojennego. Przenieśliśmy się do czasów, w których nastąpił rozwój środków masowego przekazu a także komercjalizacja kultury, która doprowadziła do powstania nowoczesnej kultury masowej. Upowszechnienie oświaty przyczyniło się do stworzenia wielomilionowych mas odbiorców informacji i rozrywki, którzy nie byli przygotowani do odbioru kultury wysokiej. Istotnym elementem kultury masowej była muzyka rozrywkowa. Dynamicznie rozwijało się także kino, do którego w 1927 r. wprowadzono dźwięk, a w latach 30-tych również kolor. W tym okresie historii pojawiły się pierwsze gwiazdy kinowe (np. Charlie Chaplin a w Polsce: Hanka Ordonówna, Eugeniusz Bodo, Adolf Dymsza). Zaczęły powstawać pierwsze gatunki filmowe (horror oraz western). W Los Angeles powstaje Hollywood, co rozpoczyna masową produkcję filmów. W 1920 roku w Warszawie z inicjatywy Stefana Żeromskiego powstał Związek Zawodowy Literatów Polskich. Poeci związani z grupą Skamander w swojej twórczości wyrażali optymizm, wielką radość i euforię z powodu zakończenia wojny i odzyskania wolności, zaś narastające w latach trzydziestych poczucie kryzysu cywilizacji i ogólnego pesymizmu, obawy o bezpieczeństwo zaowocowały rozwojem literatury katastroficzne.
W dwudziestoleciu międzywojennym tworzyli najwybitniejsi polscy poeci,: Bolesław Leśmian, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Leopold Staff, Julian Tuwim, Tadeusz (BOY) Żeleński, Władysław Broniewski, Konstanty Ildefons Gałczyński i inni. Bardzo licznie powstawały teatrzyki ogródkowe i kabarety literackie, dla których teksty piosenek chętnie pisali poeci.
Laura Łącz to polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, która na deskach teatru zadebiutowała w 1978 roku w sztuce „Ballada Łomżyńska” Ernesta Bryla. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie oraz filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1977-2000 związana była z Teatrem polskim w Warszawie. Jest laureatką nagrody im. Zbigniewa Cybulskiego. Publiczności telewizyjnej znana jest z ról w takich serialach, jak np.: 07 zgłoś się, Na dobre i na złe czy Klan. Jest autorką książek dla dzieci, m.in. Sekret czarnego łabędzia, Spełnione marzenia oraz Bajki i wiersze na cztery pory roku. Jest córką piłkarza i aktora Mariana Łącza i aktorki Haliny Dunajskiej. Była też żoną aktora Krzysztofa Chamca. Prowadzi Agencję Artystyczną „Laura”, która zajmuje się organizacją imprez artystycznych dla dzieci i dorosłych.
Podczas Nocy Bibliotek 2018 Pani Laura Łącz przeniosła czytelników kazimierskiej biblioteki do niezapomnianych lat w poezji i piosence. Repertuar wykonywany w formie śpiewanej i recytowanej stworzył atmosferę kabaretu literackiego z epoki. Recital wywarł na zgromadzonej publiczności wielkie wrażenie. Uczestników oczarował śpiew i recytacja, które stworzyły rodzaj monodramu a przejścia między piosenkami Laura Łącz wypełniła niezwykłymi i pełnymi humoru komentarzami i anegdotami. Aktorka zaprezentowała wiersze Bolesława Leśmiana i Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Zaśpiewała dla nas między innymi Pokoik na Hożej Juliana Tuwima (napisany dla Miry Zimińskiej), Galopkę Adama skorupki oraz Walc dla outsiderów Andrzeja Brzeskiego.
Niezwykłe wzruszenie w zgromadzonych wywołał wiersz Strój Bolesława Leśmiana
Miała w sadzie strój bogaty,
Malowany w różne światy,
Że gdy w nim się zapodziała,
Nie wędrując - wędrowała.
Strój koloru murawego,
A odcienia złocistego -
Murawego - dla murawy,
Złocistego - dla zabawy.
Zbiegło się na te dziwy aż stu płanetników,
Otoczyli ją kołem, nie szczędząc okrzyków.
Podawali ją sobie z rąk do rąk, jak czarę:
"Pójmy duszę tym miodem, co ma oczy kare!"
Podawali ją sobie z ust do ust na zmiany:
"Słodko wargą potłoczyć taki krzew różany!"
Porywali ją naraz w stu pieszczot zawieję:
"Dziej się w tobie to samo, co i w nas się dzieje!"
Dwojgiem piersi ust głodnych karmiła secinę:
"Nikt tak słodko nie ginął, jak ja teraz ginę!"
Szła pieszczota koleją, dreszcz z dreszczem się mijał,
Nim jeden wypił do dna - już drugi nadpijał.
Kto oddawał - dech chwytał, a kto brał - dech tracił,
A kto czekał za długo - rozumem przypłacił!
Sad oszalał i stał się nie znany nikomu,
Gdy ona, jeszcze mdlejąc, wróciła do domu.
Miała w oczach ich zamęt, w piersi - ich oddechy,
I płonęła na twarzy od cudzej uciechy!
"Jakiż wicher warkocze w świat ci rozwieruszył?"
"Ach, to strzelec - postrzelec w polu mnie ogłuszył!"
"Co za dreszcz twoim ciałem tak żarliwie miota?"
"Śniła mi się w śródleciu burza i pieszczota!"
Mać ją, płacząc, wyklęła - ojciec precz wyrzucił,
Siostra łokciem skarciła, a brat się odwrócił.
A kochanek za progiem z pierścieni ograbił,
I nie było nikogo, kto by jej nie zabił.
I nie było nikogo, kto by nie był dumny,
Że ją przeżył, gdy poszła wraz z hańbą do trumny.
Tylko Bóg jej nie zdradził i ślepo w nią wierzył
I przez łzy się uśmiechał, że ją w niebie przeżył.
Niezwykłe wzruszenie w zgromadzonych wywołał wiersz Strój Bolesława Leśmiana:
"Ty musisz dla mnie polec na śmierci wezgłowiu,
A ja muszę dla ciebie trwać na pogotowiu!
Ty pójdziesz tą doliną, gdzie ustaje łkanie,
A ja pójdę tą górą na twoje spotkanie.
Ty opatrzysz me rany, ja twych pieszczot ciernie,
I będziem odtąd w siebie wierzyli bezmiernie!"
Miała w trumnie strój bogaty,
Malowany w różne światy,
Że gdy w nim się zapodziała,
Nie wędrując - wędrowała.
Strój koloru murawego,
A odcienia złocistego -
Murawego - dla murawy,
Złocistego - dla zabawy.
Ponad godzinę trwający recital zakończył się wspólnymi zdjęciami oraz podpisywaniem książek autorki.